In 2018 begon ik met het samenstellen van online cursussen over content marketing, productiviteit en marketing zonder social media. Momenteel ontwikkel ik geen cursussen meer en denk ik erover mijn cursussen helemaal offline te halen. Waarom?
Tutorials maken was al langer deel van mijn werk. Zo maakte ik bij Aurum Europe tutorials voor de energie-app EnergyFlip en toen de corona-uitbraak verzorgingstehuizen volledig isoleerde plaatste ik een (belangeloos) filmpje op Youtube genaamd: “Skypen voor ouderen”
Ik had inmiddels drie cursussen op platform Soofos en twee in eigen beheer. Daarnaast werkte ik begin 2020 mee aan de online cursus Remote Werken van Meetings in the Sun.
Cursussen maken is geweldig. Je kunt je jarenlange ervaring verpakken in een aantrekkelijk format waarbij je design, video en presentatie inzet. Het nadenken over volgordes en leerdoelen is een heerlijke puzzel.
Bij elke nieuwe inschrijving was ik nerveus, maar blijkbaar was het niveau hoog genoeg want ik kreeg geen enkele negatieve reactie of aanvraag voor terugstorten van het inschrijfgeld, hetgeen ik aanbied bij ‘Marketing zonder Social Media’.
Goed, er waren dus drie redenen waarom ik deze cursussen aanbood. De eerste was omdat ik het geweldig werk vond om te doen en omdat ik vanwege mijn blogs en redelijke SEO veel bezoekers had op mijn site. Ten tweede had ik door wat een enorme groeimarkt online cursussen waren. Ik was al een tijd bezig met passief inkomen en financiële onafhankelijkheid. Het businessmodel van online cursussen is fenomenaal: je maakt een cursus één keer en kunt hem vervolgens jarenlang aanbieden. Recurring revenue. Ten derde was ik ook echt gedreven om een bepaalde tegendraadse boodschap te brengen. Bij de cursus ‘Marketing zonder Social Media’ was de achterliggende motivatie dat ik de negatieve effecten van social groter vond dan de positieve. Denk aan: FOMO, verslaving, maar vooral de macro-economische effecten: Facebook is na de overname van Instagram en WhatsApp veel te machtig geworden, waardoor nieuwe media startups geen kans maken en geen land in staat is om de lobbykrachten te weerstaan. Bij de cursus ‘Business Minimalisme’ was de maatschappelijke drijfveer om een statement te maken tegen het ‘more is better’ fenomeen: het algemeen heersende idee dat groei heilig is. Dit strookt niet met de capaciteiten van onze planeet of met wat ons als mens gelukkig maakt.
Het heeft me veel gebracht, die cursussen. Ik werd beter in het maken, inspreken en marketen van content. Ik las veel en onderbouwde theorieën. Ik genereerde extra inkomen. Bovendien, toen ook mijn minor op het HBO ineens online moest, kon ik makkelijk omschakelen.
De eerste barstjes kwamen toen bleek dat 70% van de mensen die zich inschreven voor mijn interesselijst coaches waren. Degenen die mij kennen, zullen wel weten dat ik kritisch ben op de hele coaching en zelfhulp business. Ik merkte in 2018 dat een schrikbarend groot aantal jonge mensen zonder credentials zichzelf coach noemden (dit is ook geen beschermd beroep) en hun diensten aan begonnen te bieden met name op social media. Vervolgens bleek dat veel zzp coaches andere mensen coachen in coachen, een ecosysteem dat mij enigszins deed denken aan een piramidespel. Ik ben eens op een ondernemers evenement geweest waar ik de enige niet-coach was. Er waren mindfullness coaches, coaches voor ambitieuze vrouwen, coaches voor hoogsensitieve vrouwen, coaches voor ondernemende moeders, ik heb werkelijk alles voorbij zien komen. En de meerderheid was onder de 30.
Ik had mijn cursus totaal niet ontwikkeld voor deze doelgroep.
Ik heb mij altijd ver gehouden van coaching achtige producten. Ik ben eens benaderd om een mastermind groep te leiden, maar heb toen besloten dat dit teveel in de buurt kwam van het eerder genoemde piramidespel, hoe hoog de kwaliteit van de mastermind ook was. Achteraf ben ik blij dat ik het niet gedaan heb.
De tweede barst kwam toen corona uitbrak. Veel zzp’ers kwamen zonder werk te zitten. Muzikanten, dagvoorzitters en yogaleraren. Het duurde niet lang voordat deze groep het lucratieve businessmodel van online cursussen doorhad, ongetwijfeld aangespoord door de vele ‘succesvol in 20 dagen’ trainingen waarin ondernemers je leren te ondernemen, meestal door een online cursus te lanceren.
Iedereen stapte erin. Ik merkte dat de kwaliteit van dit door social media gevoede online onderwijs achteruit holde.
Sinds 2019 geef ik les op een hogeschool. Als docent word je beoordeeld door andere docenten. Je moet je plek verdienen en hebt een standaard hoog te houden. Steeds meer viel het op dat jan en alleman zich ‘educator’ noemden en ‘masterclasses’ lanceerden. Er was geen barrier to entry meer. Hetgeen positief is voor degenen die erin willen, maar niet altijd ten goede komt van de kwaliteit van het aanbod.
Ali B begon een platform ‘Ik Wil Groeien’, Boef de online ‘Millionaires Club’ en Lil’ Kleine de ‘Street Academy’. Die laatste ontvangt overigens as we speak een dikke claim van cursisten die zich opgelicht voelen. Ook zakenblad Quote schreef over de Street Academy (te lezen in de papieren Quote van dit voorjaar).
Ik heb het idee dat in 2019 hét hot topic voor cursussen met mentale weerbaarheid en businesscoaching te maken had, en de laatste tijd meer met financieel advies. De cursussen over beleggen en crypto rijzen de pan uit.
Ik ben gestopt met het aanbieden van cursussen op mijn eigen platform. Door mijn werk op de hogeschool heb ik niet de tijd om de cursus goed up to date te houden. Plus: ik vind het nu gewoon minder leuk omdat er teveel wildgroei is. Wel wil ik een advies geven: laat je niet verleiden door succesverhalen. De beste online cursussen zijn vaak van praktische aard. Als jou ergens beloofd wordt dat je rijk kan worden, zouden je alarmbellen af moeten gaan. Maar een online cursus Adobe, microfarming of autoreparatie kan nog steeds heel handig zijn!
