Klaar met de #girlboss hype

Het laatste jaar zie ik het #girlboss fenomeen voorbij komen. Ik kan er niet omheen. Als ondernemer word ik getarget door de algoritmes op Facebook en Instagram. En niet alleen online, maar ook offline. Ik word uitgenodigd voor bepaalde events over ondernemerschap. En omdat deze algoritmes (en de mensen die mij uitnodigen voor evenementen) weten dat ik toevallig geen man ben maar een vrouw, en dat ik niet oud ben maar jong, word ik getarget als #girlboss. Tja…

Even wat achtergrond: De #girlboss-hype begon met het boek van Sophia Amoruso, en de gelijknamige Netflix serie. Haar verhaal is best interessant: een doelloze twintiger die begon met Ebay kleren ‘flippen’ en het schopte tot eigenaar van een business empire.

Nu is de hashtag girlboss overal. Even een printscreen van Instagram:

Echter, ik identificeer mij hier dus niet mee. Sterker nog, ik vind de hele hype soms tenenkrommend. Ik geloof dat ik twee soorten weerzin heb tegen het hele #girlboss fenomeen:

1. De eerste is politiek. Dit persoonlijk en waarschijnlijk ervaar jij dat anders, maar ik ben opgegroeid in een omgeving die nooit neerkeek op meisjes. In mijn klas waren de meiden mondiger en soms ambitieuzer dan de boys. Daarom heb ik weinig het gevoel gehad dat ik als vrouwelijke ondernemer specialer ben, of er harder voor heb moeten knokken. Natuurlijk is er in de wereld heel erg veel ongelijkheid en is er zéker nog behoefte aan female leaders. Maar is de oplossing om jezelf als ondernemer per sé neer te zetten als vrouwelijke ondernemer? Just some thoughts…Naja, ik weet niet zo goed hoe ik dit gevoel moet verwoorden en ik zou er ook meer over moeten lezen om écht een goed betoog te houden.
2. De tweede is emotioneel: een sense of belonging. Ik voel me geen deel van de #girlboss tribe omdat ik me niet herken in hun uitingen. Als je Seth Godin hebt gelezen dan weet je dat het op zich slim is om een helder publiek te kiezen. Het is onverstandig als ondernemer, blogger of marketer om ‘iedereen’ te targeten. Om je content voor iedereen te maken. Nee, je kiest zorgvuldig je tribe.

Net als een echte tribe heeft de marketing-jargon tribe:

• #duidelijke omlijning. WIJ vs ZIJ. We’re not this, we’re that. De #girlboss tribe zegt: “Wij zijn geen jongetjes, wij zijn meisjes!” “Wij zijn geen huisvrouwen, maar ambitieus!” “Wij zijn geen voetvegen, maar bazen! 
• behoefte aan symbolen. Bij de #girlbosses is dat roze. Roze plus leuke lettertypes. En veel gestylede selfies want je bent jong en knap en dat mag gezien worden! Want we zijn super geëmancipeerde vrouwen en kunnen écht wel dingen bereiken maar we schromen er niet voor onze looks in te zetten!

Het ding met het uitzenden van #girlboss signalen is dat je mannelijke lezers of luisteraars afschrikt. En dat is natuurlijk prima, als dit niet je doelgroep is. Maar toch. Als jij écht heel goed advies hebt over webdesign, waarom zouden mannen dan niet van jou kunnen leren?
Ik bedoel: hoeveel podcasts luister jij van vrouwen en hoeveel van mannen? Ik persoonlijk 50/50. Maar die 50 procent vrouwelijke podcasters zou ik niet snel aan mannenvrienden aanraden. Omdat ze té veel inzetten op vrouwelijkheid (you’re guilty, Jenna Kutcher!). Terwijl de tips die de podcasters geven inhoudelijk eigenlijk heel sterk zijn voor professionals in general, met of zonder boobs. (Jenna Kutcher van de Goaldiggers podcast geeft echt mega-goed advies over SEO-strategieën en schrijven.)

Ik snap de gedachte dat vrouwelijk leiderschap belangrijk is om meiden te inspireren dat ze kunnen bereiken wat ze willen. Maar is het niet juist emancipatie als mannen zich optrekken aan vrouwelijke leiders? Dat vrouwen zó’n goede boodschap hebben, dat ze jonge gasten wereldwijd inspireren? Dat vrouwen zo goed zijn in hun vak, dat vrouwen én mannen in de rij staan om van hen te leren?

En nogmaals: ik vind het prima dat er meiden zijn die zich helemaal op hun gemak voelen als #girlboss. Ik kan het alleen maar bewonderen dat mensen zich inzetten om anderen te inspireren en hun challenges en business struggles te delen.

It’s just not for me.

Ik bedoel, heb je wel eens iemand de term #boyboss zien gebruiken?

Ik geloof niet dat een verschil maken tussen boys of girls, als het om mijn vakgebied gaat, zin heeft. OutoftheGrey is niet voor ambitieuze meiden, maar voor ambitieuze mensen die zich niet willen beperken tot een zinloze kantoorbaan en carrière + buiten zijn willen combineren.

Dit onderwerp krijgt me zo fired-up dat ik misschien toch deze site OutofthePink had moeten noemen, haha!