Ik ken een aantal Digital Nomads. Sterker nog, misschien zouden sommigen mij wel omschrijven als een Digital Nomad. Ik doe dat zelf eigenlijk nooit: mezelf omschrijven als digitale nomade.
Ik snap waarom mensen mij in dat hokje plaatsen. Ik combineer graag werk en reizen. Elk jaar breng ik een paar maanden door op een mooie surf-bestemming, waar ik ‘s ochtends surf en ‘s middags werk.
Het liefst werk ik in Coworking Spaces. Dat is dé plek waar ondernemende creatievelingen elkaar ontmoeten. Daar heb ik ook mensen ontmoet die zichzelf, met vooruitgestoken borst, Digital Nomad noemen.
Zij hebben het écht gemaakt, hoor. Als je op hun Instagram kijkt: palmbomen, zonsondergangen aan zee en af en toe de hippe laptopfoto. Of het absolute hoogtepunt van het uithangbord van de digitale nomade, waarin de eerdergenoemde ingrediënten van de Nomad-taart niet afzonderlijk maar gezamenlijk verschijnen. Een palmboom, zonsondergang én een laptop in dezelfde foto. Does it get any better? Ik ben keihard aan het chillen, en ook nog eens productief!

Ik moet zeggen, deze boodschap raakt bij mij ook een snaar. Ik heb mij enorm verwonderd over de moderne kenniswerkers maatschappij waarin we vijf dagen per week, acht uur per dag productief moeten zijn. En in het weekend mogen we niet over werk denken. Anders worden we gestrest. Zo werkt de WERK-PRIVÉBALANS voor de gemiddelde hoogopgeleide in de kenniseconomie.
Ik ben 6 uur per dag écht productief. Daarna wil ik naar buiten. Sporten! In de zon zitten! Toen ik een vast contract had, vond ik het vreemd dat de baas mij en mijn collega’s voor 40 uur betaalde, terwijl er na 16.00 ‘s middags écht alleen maar ge nu.nl‘d (ja, dat is een werkwoord!) werd.
Ik moest wat moed bij elkaar rapen. Uiteindelijk had ik het zo voor elkaar dat ik (op de dagen dat ik geen afspraken had) na 16:00 naar buiten ging en ging sporten. In plaats van de schijn ophouden (braaf achter de computer zitten maar doelloos facebooken of nieuwswebsites scrollen, terwijl je hoofd niets meer écht opneemt) pakte ik mijn spullen en liet het kantoor achter me.
En elk weekend maakte ik deze uren ‘weer goed’.
Collega’s moesten eraan wennen, maar de baas was blij.
Dit was een lange omweg, maar wat ik eigenlijk wil zeggen: één van de principes die de Digital Nomads uitdragen, het genieten van op reis zijn en alleen werken als je écht productief bent…Dat trok mij aan.
Aangezien veel Digital Nomads twintigers zijn, en dus opgegroeid zijn als social media natives, zijn ze erg goed in het marketen van hun lifestyle.
Je zult verbaasd zijn hoeveel Digital Nomads niets anders doen dán het marketen van hun lifestyle.
Zorgvuldig gecureerde insta-feeds doen je geloven dat je de wereld kunt rondreizen én geld kunt verdienen als digitale nomade.
Toen ik voor het eerst vanuit Portugal ging werken, schreef ik daar deze post over.

Waar Digital Nomads niet over praten
- Backpacken met een laptop
- Creation vs consumption
- Niet het ‘deep work’.
Het leven als digitale nomade is vol met ‘het gras is altijd groener’. Lissabon is nóg nicer dan Barcelona, en je móet echt naar Bali! Het paradijs voor Digital Nomads. Het is heel normaal in deze wereld om elke maand in een andere stad te zitten. Even een vlucht boeken en hop, je zit weer in een andere toffe stad. In een leuk hostel met andere DN’s (Digital Nomads). Net toen je 18 was en ging backpacken om ‘andere culturen’ te leren kennen, en vooral ging partyen met andere Nederlanders, Duitsers en Australiërs. Ja toch?
Eigenlijk is leven als DN gewoon: backpacken met een laptop.
En dat is helemaal prima. Heel erg leuk, zelfs. En misschien wel meer fulfilling dan backpacken zónder laptop. Een paar uur per dag aan je website werken, en daarna de Gibbon Experience doen, voelt best goed. Ik ben keihard aan het leven en ook nog eens productief! Een fijne emotie…
De keerzijde ervan is dat het erg draait om jou.
Wat voeg je toe? Wat voeg je toe aan de wereld, of aan de culturen waar je komt, door elke maand ergens anders heen te vliegen en zo kort ergens te blijven?
Als ik kijk naar mijn stad, Den Haag, zijn de tofste dingen hier de dingen die door bewoners zijn opgezet. Dat ene straatfeest met die lokale muziek. Die underground club waar je op zondag vega kunt eten. Dat initiatief van die studenten die strandwandelingen gaan maken met ouderen. En zo nog honderd dingen.
Locals maken de stad.
Als een nomade leven, dus in korte tijd de highlights bezoeken en na een paar dagen weer je spullen pakken, is eigenlijk een vorm van consumeren.
Je consumeert in plaats van creëert. Australische ondernemer en schrijver Yaro Starak schrijft hier heel mooi over, lees dat in zijn artikel Your True Purpose, bij de paragraaf The Answer Comes Through Creation.
Creation over consumption. Tv kijken, videogames, op vakantie gaan…het is allemaal passief. Je consumeert. Het voelt relaxed.
Echter, veel mensen hebben een diep verlangen om iets toe te voegen. Iets te doen, te creëren, dat zó waardevol is dat anderen er mee geholpen worden. Het gevoel dat je dan krijgt is geweldig.
“The world demands that you interact with it. We, as people, derive purpose through interacting with our environment and the other people who live in it. If we do not exert some kind of influence over our environment, or impact other people in a productive way, then we stagnate.”
Dit geldt zeker niet voor iedereen. Wel voor mij. Ik merkte dat hoe langer ik op één plek bleef, hoe meer waarde ik kon toevoegen. En het tegenovergestelde was ook waar: hoe korter ik op een plek bleef, hoe minder ik kon toevoegen.
Toen ik een paar dagen in Viana do Castelo, Portugal, was, had ik een geweldige tijd. Ik werd opgenomen in de vriendengroep van de Coworking Space, werd uitgenodigd voor BBQ’s en had heerlijke avonden op het strand. Inspirerend hoe veel de leden van de coworking space voor hun stad deden.
Ik consumeerde.
En toen ging ik weer weg.
Een ander voorbeeld: toen ik 5 maanden in Frankrijk woonde, heb ik een all girls voetbalteam opgezet. En ging ik elke week naar dezelfde bakkerij om een praatje te maken met de lieve, bejaarde eigenaresse. En ik plantte bloemen in de voortuin van het appartementengebouw.
Creation over consumption.
Deep work
Er is ongelooflijk veel werk dat je kunt doen online. Als je even meedraait in de Digital Nomad subcultuur kom je erachter hoeveel er mogelijk is.
- Grafisch ontwerp
- Motion graphics
- Online lesgeven
- Copywriting (tekstschrijver)
- Social media beheren
- Vertalen
- A/B testing
- Coding
- Websites ontwerpen
- CV’s verbeteren
- Content strategy
- Video editing
Dit zijn allemaal digitale skills die je vrij makkelijk kunt vermarkten. Als je één van deze dingen goed kunt, én je kunt jezelf een beetje verkopen, dan is het niet heel moeilijk om als freelancer locatie-onafhankelijk te werken.
Alleen…
Het zijn skills. Elk van bovenstaande dingen kun je voor €10 per uur laten doen door een goedkope freelancer uit Roemenië of de VS. Via Upwork of Fiverr.
Een voorbeeld
Stel.. je hebt een baan in de kenniseconomie. Bijvoorbeeld: projectmedewerker. In een leuk bedrijf.
Maar je wil meer reizen. Dus wordt je Digital Nomad.
Als je de transitie maakt van een baan, met projecten, strategie meetings en creatieve concepten, naar een leven als Digital Nomad, zul je moeten downsizen. Je gaat waarschijnlijk ‘simpeler’ werk doen.
Zitten met klanten, nieuwe projecten aangaan met partner bedrijven, strategiemeetings… dat zijn dingen die je minder gaat doen.
En dat is helemaal prima! Maar wel iets waar weinig over gepraat wordt. Hetgeen dat jou waardevol maakt voor je werkgever en je collega’s is misschien het feit dat jij zo goed artikelen kunt schrijven. Maar heb je wel eens gedacht dat jouw échte waarde zit in hoe je klanten enthousiast krijgt, of hoe je tijdens meetings altijd met creatieve invalshoeken komt?
Deze ‘soft skills’ worden vaak onderbelicht. Het is heel handig als je ‘hard skills’ hebt, zoals copywriting of coderen, maar deze zijn ook makkelijker uit te besteden.
Dus… het échte deep work waarbij jij met je hard skills, je soft skills én je persoonlijkheid waarde creëert, is moeilijker te realiseren als Digital Nomad.
Gelukkig is er een middenweg.
Zeg je baan niet op.
Ga gewoon eens een week in een coworking space zitten. Je hoeft écht niet alles op te zeggen en naar Bali te vliegen om meer buiten te kunnen zijn. Dat kan heel goed in je huidige baan. Hoe? Lees hoe je als werknemer op afstand kan werken in ons artikel Remote working bespreekbaar maken
Als je het maar slim aanpakt.